Knolscheuren, the Italian way :-D

Ciaoooo!

Tutto a posto?? Hier in Bologna gaat het goed, afgezien van al die stomme liefdesliedjes op de radio vandaag:-(...maar goed, voor alle mensen die happy in love zijn op dit moment: buon San Valentino!!! Divertivi stasera ;-)...
Vorige week ben ik met de professor naar Parma afgereisd voor de laatste monsternames in drie eerder bezochte prosciuttifici. Naar aanleiding van de vorige resultaten (waar jullie natuurlijk niets vanaf weten :-P) hebben we een aantal swab-plaatsen toegevoegd en de eerste entingen van de platen zien er veelbelovend uit. Volgende week beginnen we met de verdere determinatie van alle kweekjes, om te kijken of er iets interessants tussen zit ;-). Op het lab wordt het steeds gezelliger, nu er regelmatig drie andere diergeneeskunde studenten (Rocco, Simone en Francesco) aan het werk zijn voor hun onderzoeksstage. Er is ook een 'studentassistent' bij gekomen die alle klusjes in het lab opknapt en daarvoor betaald wordt. Zij, Elisa, studeert iets wat vergelijkbaar is met SPH in Nederland en ze neemt vaak dezelfde bus terug naar huis; gezelli :-D
Naast alle gezelligheid weet ik inmiddels ook alles vinden in het lab, waardoor ik lekker op mijn eigen tempo (wat íets hoger ligt dan het Italiaanse tempo ;-)) kan werken en niet meer volledig afhankelijk ben van mijn begeleider Giuseppe.
Dit komt goed uit, want sinds kort kan ik hier ook paardrijden :-D! Ik ben inmiddels al drie keer naar de stal van Luca en Daniela Calabrò geweest en het bevalt me heel goed! Ik mag praktisch elke dag langskomen om één, twee of drie paarden te rijden. Luca heeft er een stuk of 20 op stal staan, die hij uitbrengt op regionale, nationale en internationale springwedstrijden. Deze paarden moeten er elke dag even uit, en daar mag ik ze bij helpen! Ik heb onder andere al een hengst gereden en op een bokkende 4 jarige gezeten (en blíjven zitten :-)). Voor de mensen die het wat zegt; alle paarden van Luca voeren veel Engels bloed en zijn dus lekker voorwaarts, wat kijkerig maar super eerlijk. Het is iets heel anders dan mijn dressuurpaardjes thuis, maar ik vermaak me prima! Daniela is er de eerste keer even bij gebleven, maar ik word inmiddels ingedeeld op het white board wat bij de stal hangt en ik kan mijn gang gaan. De sfeer op stal is gemoedelijk maar professioneel en de paarden staan er super op. Er is altijd wel iemand om even je paard vast te houden als dat nodig is of om een praatje te maken voor de gezelligheid. Gisteren kwam een stalruiter, Massimo, zelfs naar me toe of ik alsjeblieft zijn paard voor die dag over wilde nemen omdat hij eerder weg moest. Ze hebben dus ook nog eens wat aan me; sono contentissima :-D!!!

liefs,

Lot